Το κείμενο του Δ. Ν. Μαρωνίτη, Το Εγκόλπιο της ορθής γραφής, δημοσιεύτηκε στον Ταχυδρόμο το 1998.
Σύμφωνα με το συντάκτη του, βοηθά "στη θεραπεία ενδημικών σφαλμάτων (ορθογραφικών, γραμματικών, συντακτικών), στα οποία ενέχεται ο ημερήσιος και περιοδικός δημοσιογραφικός λόγος", συμπληρώνοντας ότι " Έχουν εκπονηθεί συνοπτικοί και εύχρηστοι κανόνες για επείγοντα «ορθογραφικά» προβλήματα, λ.χ:. για τη στίξη (η απουσία ή η κατάχρηση του κόμματος τείνει να γίνει καθεστώς, τα αποσιωπητικά και τα θαυμαστικά πολλαπλασιάζονται αυθαιρέτως, δευτερεύοντα σημεία στίξης —, δύο τελείες, άνω στιγμή, μονή και διπλή παύλα, παρένθεση — εξαφανίζονται ή κακοποιούνται)· για τα πάθη φωνηέντων και συμφώνων (έκθλιψη και αφαίρεση συνήθως συγχέονται, το τελικό νστην αιτιατική του αρσενικού και θηλυκού άρθρου προσθαφαιρείται ασύστολα)· για τον συλλαβισμό (ποια λόγια δίλεξα νομιμοποιείται σήμερα να γράφονται με δύο λέξεις και ποια με μία)· για την κλίση και τη χρήση λόγιων ρημάτων (του εκπίπτω, του άγω, του καθίσταμαι)· για τη μεταγραφή ξενικών όρων και ονομάτων (προς αποφυγή της ξενομανίας αλλά και της αδικαιολόγητης ξενηλασίας)· για κοινόχρηστες, αρχαιοελληνικές και λατινικές, γνωμικές και παροιμιακές εκφράσεις (ώστε να ξέρουμε τι σημαίνει το εξ απαλών ονύχων ή το per terram, per mare)".
